Herinneringen aan de Scheldeflat: Ineke Pals & Josien Dieleman-Wunderink
De Scheldeflat trok in de beginjaren vooral bewoners van buiten Bergen op Zoom. De Bergenaren hadden 'geen klik' met de flat.
De eerste bewoners kwamen begin jaren ’70 vaak van heinde en verre. Zoals ook mevrouw Wunderink, die vanuit Nijmegen het appartement op nummer 358 in de Bergse Scheldeflat betrok.
Dat mevrouw Wunderink in Bergen op Zoom terecht kwam voor haar oude dag, is een verhaal op zich, vertelt haar kleindochter Ineke Pals. “Mijn oma woonde bij ons in, in Nijmegen. Ze was op zoek naar een eigen woonruimte. Haar broer woonde in een serviceflat in Leeuwarden, de Aldlânstate. Oma had een brief geschreven naar de eigenaar met de vraag: ‘staat er ergens in Nederland nog zo’n flat?’”
Dat bleek de Warandeflat te zijn in Bergen op Zoom. “In de Warandeflat was op dat moment geen plaats, maar oma kreeg te horen dat er een nieuwe flat in aanbouw was: de Scheldeflat. Ze was van origine een Zeeuwse. Bergen op Zoom kende ze nog helemaal niet, maar lag dichtbij haar geboortegrond. Zodoende schreef ze zich in.”
‘Geen klik’
Mevrouw Wunderink was de eerste bewoonster op nummer 358. Haar huurcontract ging in op 7 september 191. Bijzonder: de Nijmeegse was lang niet de enige zonder Bergse roots. “De Scheldeflat was toen helemaal niet populair bij Bergenaren. Ze hadden er geen klik mee. De meeste bewoners kwamen van heinde en verre. Een goede vriendin van mijn oma kwam bijvoorbeeld uit Rotterdam”, weet Ineke.
Later raakte de Scheldeflat alsnog in trek bij de inwoners van Bergen op Zoom. De samensmelting van Bergenaren en ‘bewoners van buiten’ ging moeiteloos. “Mijn oma integreerde vanzelf in het Bergse. Zo leerde ze de vastenavend kennen en vierde ze die ieder jaar mee.”
De handwerkclub
De Scheldeflat was ook in haar beginjaren een bruisende plek waar veel gebeurde. Zo was er het zangkoortje, dat geleid werd door Nel de Vries. En er was een actieve handwerkclub. “Mijn moeder was altijd aan het breien”, vertelt de 99-jarige Josien Dieleman-Wunderink, dochter van mevrouw Wunderink en moeder van Ineke Pals.
“Altijd dat getik van de breinaalden. Het handwerkclubje verkocht ook kleren, maar dat was voor veel mensen te duur. Mijn moeder rekende alleen de wol. Dus zat ze weer babysokjes te breien, want die waren lekker warm voor aan de kleine voetjes.”
De saamhorigheid was er ook al in de beginjaren. Mevrouw Dieleman-Wunderink herinnert zich nog dat zij de trein nam om haar moeder te verrassen op haar verjaardag. “Maar dat was haar vaste kaartmiddag. Ik kreeg te horen: ‘Mooi dat je er bent, kan jij de koffie inschenken.’ Denk maar niet dat ze de kaarten liet liggen voor haar verjaardag, hoor!”
‘Oma van de visjes’
De herinneringen van dochter en kleindochter geven een mooi tijdsbeeld van de jaren ’70 en ’80. Ineke: “Oma had geen eigen telefoon. Als we oma wilden spreken, dan belden we naar de receptie. Dan werd oma naar beneden gehaald en belden we 10 minuten later weer terug.”
Ook het bezit van een eigen wasmachine was geen vanzelfsprekendheid. Beneden was er een wasserette, waar bewoners gebruik van konden maken. Ook maaltijden werden verzorgd, maar: “Oma kookte gewoon zelf. Ze had zelfs een eigen oven!” In de schoolvakanties bracht het gezin Dieleman regelmatig een bezoek aan de ‘Oma van de visjes’, vernoemd naar de aquariums op iedere verdieping.
Ineke: “Ik weet nog dat we niet met onze pantoffels op de gang mochten komen. Want daar woonde mevrouw Huismans en dat was de zus van een apotheker.” En ook kenmerkend uit die tijd: alle dames droegen een pruik. Mevrouw Dieleman-Wunderink: “Als de deurbel ging, dan ging eerst de pruik op. De dames gingen ook wel eens samen naar Rotterdam. Dan hadden ze allemaal weer een nieuwe pruik.”
Dochter en kleindochter volgden later oma en verhuisden beiden ook naar Bergen op Zoom, waar mevrouw Dieleman-Wunderink nog steeds zelfstandig woont. Ze bezochten samen het afscheidsmoment op 4 oktober. “Ik heb nog heel lang de wens gehad om naar de Scheldeflat te kunnen. Maar ik zit hier nu ook prima. Ik hoef niet weg.”
Lees ook het verhaal van de familie Withagen. Klik op de link!