Herinneringen aan de Scheldeflat: Joep Wolkefelt
89 jaar is hij al, maar met de herinneringen van Joep Wolkefelt is niets mis.
Hij lepelt ze zo op, van zijn vroege jeugd tot aan zijn tijd in de Scheldeflat. Want daar heeft hij maar liefst 11 jaar gewoond. “Mijn tijd in de Scheldeflat? Dat was leuk, leuk, leuk. Het was gewoon goed!”
Joep is geboren in het Limburgse Blerick. Zijn militaire diensttijd bracht hem naar Bergen op Zoom. In het Markiezenhof ontmoette hij zijn toekomstige vrouw. “Onze eerste woning was aan de Borgvlietsedreef 1. Ik werkte bij Jansen Rijtuigenwerk, via mijn baas kon ik het huis huren. Maar met 1 voorwaarde, dat ‘Omaatje Verdaasdonk’ er mocht blijven wonen.”
De eerste 3 kinderen werden geboren in de Borgvlietsedreef. Toen de Paulus Buyslaan werd opgebouwd, verhuisde het jonge gezin naar daar. Toen ook die woning te klein werd, was de Rijnlaan zijn volgende halte. Later volgden nog 20 jaar in Yerseke, Zeeland.
Zicht op de Borgvlietsedreef, vanuit de Scheldeflat (Foto: Piet Blaas)
Biljartclubje
Vanwege zijn vrouw verhuisde Joep in 2003 naar de Scheldeflat. “Ik woonde in de Heiningen, op 8 hoog. Keek zo de hele stad over. Maar toen kwam er een plekje vrij in de Schelde, op de 4e verdieping.” Daar kwamen Joep en zijn vrouw al meteen in een warm bad terecht. “Ik zat in een biljartclubje. We waren met zijn vieren. Janus de Smid, Piet Musters en meneer Dietvorst. Dat waren echte vrienden. We gingen ook vaak samen op pad, eten bij Non Plus Ultra of bij het Veerhuis. Leuk was dat!”
Kanarie
Van Janus kreeg Joep nog eens een kanarie. “Die is twee keer doodgegaan! Ik was naar de carnavalsoptocht van ABG TV aan het kijken toen: POEF. Lag dat vogeltje dood in zijn kooi. Ik zei: ‘ik zal je morgen wel begraven jongen.’ De volgende ochtend kwam de zuster langs. Ze zei: ‘Moet u dat doek niet van de kooi afhalen?’ En ja hoor, het vogeltje leefde weer. Maar hij was opgehouden met fluiten en een paar dagen later was hij echt dood. Ik heb hem begraven in de tuin van de Scheldeflat.”
Muziek
Muziek is de grote passie van Joep en ook in de Scheldeflat liet hij zich regelmatig horen. Hij maakte deel uit van de Scheldeboys, dat bestond uit Wim (accordeon), Ron (basgitaar) en Joep (rithme). Een bijzonder moment herinnert hij zich nog:
“Gerrit Leenders, voorzitter van de bewonerscommissie, had een Koninklijke Onderscheiding gekregen. Ik kende wat mensen van de Oranje Nassau Harmonie. Ze zouden in mars naar de Scheldeflat komen om een aubade te brengen aan meneer Leenders. Ik weet het nog goed, Hennie Heijboer, de huisarts, liep met zijn klarinet voorop. Maar het duurde even voordat de Harmonie er was. Wat denk je? Al die mensen helemaal blauw van de kou, maar het was wel mooi.”
Lees ook het verhaal van Frits Leenders Klik op de link!