Ontmoeting: Giovannie
Iedereen smelt voor Giovannie. Wie ‘m leert kennen is verkocht.
Toen zijn moeder Lian bedacht dat een ijskar voor deze 19-jarige als dagbesteding een goed idee is, kreeg ze van alle kanten bijval en steun. “Het begon als een grapje.” Maar nu is er een knalrode ijskar. Op 20 juli gaat Giovannie of Gio er mee Fort-Zeekant in. Samen met Lian.
Ja, hij is een jongen met Down. Hij bezoekt dagbesteding. In Roosendaal, op Notendaal. Maar thuis zijn er genoeg momenten dat hij ook actief wil zijn. Want Giovannie zit vol energie. Vorig jaar maakte Lian een praatje met een bevriende ijsboer die regelmatig te gast is in de wijk. “Giovannie helpt hem mee met ijsjes scheppen.” Al pratende kwam het idee voor een eigen ijskar boven borrelen. “Hij zei: ik heb nog wel een oude staan, die moet je wel opknappen.”
Lian liet het idee aanvankelijk rusten. “Maar van het voorjaar begon het toch weer te kriebelen.” Want voor Giovannie doet ze alles. Ze begon zich in te lezen. Om te weten wat er wel en wat er niet mag. En belde met de ijsboer of zijn aanbod nog van kracht was. “Hij zei: kom ‘m maar halen.”
Made by papa
Het was de start van een inspannende periode. Want er bleek het nodige te moeten gebeuren. Lang verhaal kort samengevat: Giovannie heeft nu een gloednieuwe ijskar. Met de hulp van tal van mensen. Dat alleen al is hartverwarmend! “Mijn man Wilson is pijpfitter. Hij wilde op zijn werk aan het frame dat onder de bak zit werken. Zijn collega’s zagen dat en zeiden: ga maar weg, dat doen wij voor je.”
Zo ontstond een compleet nieuw onderstel. De mooie rode bak waar het ijs in gaat, maakte Wilson zelf. Thuis in zijn achtertuin. Ook de fiets werd opgeknapt. Wie nu het geheel ziet staan, is verbluft over de professionele uitstraling. Dit is een ijskar zoals ie moet zijn. ‘Made by papa’ staat er bescheiden in een hoekje.
Als Giovannie op het zadel kruipt, is het eerste wat hij doet de bel luiden. Want straks, als hij door de wijk toert met Lian, belt hij om mensen naar buiten te krijgen. “We hadden een belletje, maar dat hoorde je amper.” Een heuse scheepsbel, dat zou beter werken. Zo kwam ze bij Marc de Waal terecht van het Bergse bedrijf Nautimex. De bel? Die kregen ze. Zeilmakerij Van Beeck maakte voor een klein prijsje een perfect passend zeildoek voor over de kar. “Dat is echt een blikvanger.” Ook vanuit de wijk kwam er sponsoring. Want het lijkt simpel allemaal, maar het vochtbestendig materiaal voor de opbouw is duur. En de speciale vrieselementen al helemaal. “Die houden het vier uur vol.”
Proefrondjes
Een bedrijf in Oud-Beijerland levert het ijs. Ook hier kreeg Lian alle medewerking toen ze haar verhaal deed. Het ijs bewaren ze thuis in de berging in een vriezer die ook speciaal is aangeschaft. “We hebben nu drie proefrondjes gedaan samen. Als we terugkomen, moet Gio meehelpen met schoonmaken en uitladen. Dat vindt hij niet leuk. Maar dat moet hij wel doen.”
Het plan is vanaf 20 juli op dinsdag en donderdag de wijk in te gaan. En eens in de twee weken ook op zaterdag. De rondes worden tevoren aangekondigd via Facebook. Steeds een uur of twee gaan ze op pad. Voor Gio lang genoeg. IJs is er in acht smaken, van bubblegum tot flamingo fristi. Een bolletje is 1 euro. Dat maakt het ook voor Giovannie overzichtelijk weet zijn ma.
Oh ja, nog één ding. Op de ijskar staat heel nadrukkelijk: kom niet met een hond in de buurt. Want daar is hij bang van. Duidelijk.
Meer informatie? Klik op de link!