Herinneringen aan de Scheldeflat: Frits Leenders
Frits Leenders deelde zijn herinneringen aan de Scheldeflat tijdens het afscheid op 4 oktober. Je leest ze hier!
Als jong kulleke zat ik op de Sint Josefschool aan het Lourdesplein en vanuit de klas kon je zelfs de bouw van de bovenste lagen van dé Scheldeflat volgen. Het stak hoog boven de huizen uit.
Een markant gebouw aan het einde van de Borgvlietsedreef in de volkswijk Fort-Zeekant. De naam werd ontleent aan de Schelde, de Oosterschelde die tot begin jaren tachtig voor Eb en Vloed zorgde op enkele tientallen meters van DE Schelde flat.
Al gauw kreeg ik door dat als je “oud” werd dáár moest gaan wonen. Daar, in de Scheldeflat, daar was het gezellig, heel gezellig. Daar woonde dan ook vele Bergenaren. Bekende Bergenaren, zoals de Smid van Geel, de gebroeders Paanen, Dhr. Sjel Bergmans, Mevr.van Mansveld en het echtpaar Withagen.
Het deed mijn zussen en broer dan ook deugd dat onze ouders, Gerrit & Riet Leenders, eind jaren negentig in DE Scheldeflat gingen wonen.
In dezelfde straat, van nummer 26 naar nummer 778. Van begin van de Borgvlietsedreef naar eind van deze straat. Op verdieping 7, en zoals mijn vader altijd zei, zijn geluksgetal.
Benidorm aan de Schelde
En geluk hadden ze. Want hun woning zat aan de korte zijde, aan de kant van de Scheldelaan. Met zicht op de Bergse plaat, de Binnenschelde en in de verte Zeeland met oa Yerseke en naar links zag je zelfs de haven van Antwerpen.
Als we op visite kwamen bij onze ouders zaten we dan ook aan tafel voor het raam en keken naar het mooie uitzicht wat ze hadden. En bij goed weer zaten we op een rijtje op het smalle balkon en kregen geen genoeg van het geweldige uitzicht.
Ik zei dan ook weleens gekscherend, jullie hoeven niet op vakantie. Met dit mooie uitzicht waan je je zelf in het buitenland in Spanje Benidorm. Nu nog wel wat badhanddoeken over de balustrade hangen dan is het plaatje compleet.
Borrel, biljart en breien
Maar gezellig was het niet alleen in hun huisje, het was ook gezellig in de ontspanningsruimte op de eerste verdieping. Daar werd heel wat georganiseerd. Daar moest je zijn om elkander te ontmoeten.
Van het koffie uurtje in de ochtend tot de borrel op de maandag en de donderdagmiddag. Twee dames hadden daar dan bardienst waaronder mevrouw Jo van de Boom en mevrouw Laura van Calmthout. Menig borreltje werd er dan ook geschonken.
Maar ook biljarten, er stonden daar twee knotsen van biljart tafels. Terwijl de Vlijtige Vingers wat haak/breiwerk verrichten onder leiding van Mevrouw Adriaansen ging het er tijdens het biljarten serieus aan toe, heel serieus.
Op vrijdagmiddag werd de ruimte tijdelijk omgebouwd voor een kerkdienst, een dienst van woord en gebed. De pastor van dienst ging dan voor. Een van deze pastors en welbekend in deze wijk was Pastor Ben Riesewijk. Hij kwam graag naar de Scheldeflat. Toen Pastor Ben kwam te overlijden nam ons Pa, bij beperkte beschikbaarheid van Pastors, deze rol over.
Feestavonden
Memorabel waren ook de thema diners verzorgd door de koks van Tante Louise. Een van de dienstdoende koks, oa. Johan Scheepers verzorgde zo’n thema diner (bv Mosselen eten) samen met medewerkers van Tante Louise. Dit werd zeer gewaardeerd door de bewoners.
Maar ook memorabel waren de feestavonden zoals Carnaval/Vastenavend. Op de dinsdag voor het Carnavals/Vastenavend weekend bracht De Prins met zijn gevolg altijd een bezoek aan de Scheldeflat. Er werd zelfs prijs gelopen. Achter de rollator. En menig keer is het voorgekomen dat men er ’s morgens achter kwam dat de rollator nog in de feestzaal stond.
Dinsdags de laatste dag van het Carnavals/Vastenavend weekend keken de bewoners gezamenlijk naar de TV. De BRTO later ZuidWest TV. Deze zond de optocht/leutstoet vertraagd uit. Na deze uitzending werden de bewoners getrakteerd op een frietje met een heerlijke croquet. Dat maakte dit festijn weer helemaal compleet.
Ook bracht Sint Nicolaas een bezoekje aan de Scheldeflat. Enkele bewoners werden dan op hilarische wijze in het zonnetje gezet of beter gezegd: op de hak genomen. Maar ook de Goedheiligman werd zelfs een keer verast/verblijd door de dames van de Vlijtige Vingers met warme sokken slofjes en een heerlijke bijpassende warme sjawl.
Uitjes in de stofzuiger
De bewoners werden ook jaarlijks verast met een toneelstuk van de groep Rondom de Plattebuis of een muzikale bingo, een optreden van dansclub de Lady’s Company. En zelfs een keer van Shantykoor de Batraven. De mannen kwamen in grote getalen naar De Scheldeflat, het paste er maar net in. Een van de leden, Rens Franken, had bedacht om de bewoners te trakteren op nieuwe haringen. Nou die haringen gingen er wel in. De volgende ochtend moest er gestofzuigd worden om de gevallen uitjes op te ruimen. Nog dagen lang rook men de uien lucht als de stofzuiger weer zijn dienst moest doen.
Tijdens de Kerst werd er door mijn vader en zijn kleinzoon op de 7e verdieping een heuse Kerststal ingericht met kerst beelden vanuit de noodkerk St Paulus Kerk die in de wijk Zeekant had gestaan. Menig bewoner nam een kijkje bij deze kerststal.
En als je tijdens de Kerstdagen of Nieuwjaarsdag op visite ging bij je ouders kwam je menig bekende tegen. Het was er een komen en gaan van kinderen/klein kinderen van ouders die ook in deze gezellige flat woonde. Dan was het al gauw, wonen jouw ouders hier ook? Veelal waren het ouders vanuit de buurt of directe omgeving van Bergen op Zoom. Maar ook bewoners vanuit andere delen van Nederland zoals Den Haag met of zonder hun roots in Bergen op Zoom.
Feestavonden
Voor kleine boodschappen kon je terecht in het service winkeltje van Jack Vanwesenbeek. Daar kocht je bv lekkere koeken van een plaatselijke bakker. Het was daar een komen en gaan.
Waar het ook gezellig was, dat was bij de chinees Tang Dynasty aan de overkant van de straat. Daar kon je terecht voor een heerlijke loempia. Zelfs trakteerde deze chinees de bewoners enkele keren op heerlijke loempiaatjes.
Als je zelf iets te vieren had, en veel werd er gevierd, kon je als bewoner de ontspanningsruimte “boeken” om je familie te ontvangen. Zeker degene die een grote familie hadden maakte hier graag gebruik van.
Ook werd een computer lokaal ingericht voor degene die computer vaardig wilde worden. Onder de naam digi-vitaal ging men voortvarend aan de slag. Kortom er was in DE Scheldeflat altijd wel iets te doen. Dat maakte het ook zo gezellig.
Stiller en stiller…
Tot het moment daar kwam met de berichtgeving dat de Scheldeflat dicht ging. Het gebouw voldeed niet meer aan de huidige eisen, het zou gesloopt moeten worden, of wel plaats moest maken voor nieuwbouw. De schrik zat er goed. Wat nu, en waar moet ik heen. Jaren ging er overheen tot dat moment daar was.
De gangen werden stiller en stiller. Zo ook de festiviteiten. Je voelde dat het einde nabij was voor de bewoners. Onze ouders vonden gelukkig een nieuw plekje en wonderbaarlijk op enkele tientallen meters van De Scheldeflat, in de Stuyvenburg. Zo bleven ze toch nog in de gezellige wijk Fort Zeekant wonen.
Nadat de laatste bewoners hun nieuwe woonplekje hadden gevonden ging De Scheldeflat op 1 maart 2016 definitief op “slot”. Maar voordat het moment daar was bezocht daags ervoor Dhr. Marijn Withagen senior samen met zijn dochters nog 1 keertje de Scheldeflat, naar de achtste etage alwaar voor hen een High Tea was georganiseerd. Dhr. Marijn Withagen senior had nl. heel veel heimwee en dit was Dhr. Jef Pelgrims bestuurder van Tante Louise te horen gekomen, en had het idee opgepakt om dit te organiseren voor hem. Zelfs de liften waren weer even in gebruik. Dankbaar werd hier gebruik van gemaakt.
Statushouders en kunstenaars
Ik sprak zelf destijds Dhr. Jef Pelgrims ook nog. Hij vertelde mij dat nadat de Scheldeflat op slot was gegaan men op een van de verdiepingen een wietplantage had aangetroffen. Men had dit zeer professioneel ingericht om maar niet ontdekt te worden. Dhr. Pelgrims vertelde mij als men deze personen hadden opgepakt en hun straf hadden uitgezeten hij ze wel in dienst zou willen nemen. Zo keurig/netjes had men het installatie werk uitgevoerd.
Toch ging DE Scheldeflat nog even van slot om dienst te doen als tijdelijke woonruimte voor onder andere spoedzoekers en statushouders. Men maakte gebruik van de onderste woonlagen. De liften waren namelijk buiten gebruik gesteld.
Ook enkele kunstenaars maakte nog even gebruik van de algemene ruimte, men kon er zelfs even binnen lopen voor een praatje. Enkele jaren geleden was toch het moment daar, definitief op slot. En nu vandaag, woensdag 4 oktober, het moment van de sloop.
Wat nu rest zijn de herinneringen, DE Scheldeflat zal in onze herinneringen hier altijd blijven staan.
Lees ook het verhaal van Jack Wesenbeeck. Klik op de link!